Secundum varia problemata visualia cuniculorum quae antea introduximus, maiores requisita pro illuminatione cuniculorum proponuntur. Ut haec problemata visualia efficaciter tractemus, per haec procedere possumus.
Illuminatio cuniculiplerumque in quinque partes dividitur: pars aditus, pars ingressus, pars transitionis, pars media et pars exitus, quarum unaquaeque functionem diversam habet.
(1) Pars appropinquans: Pars appropinquans cuniculi partem viae prope introitum cuniculi significat. Extra cuniculum sita, splendor eius ex condicionibus naturalibus extra cuniculum, sine lumine artificiali, oritur, sed quia splendor segmenti appropinquantis arcte cum lumine intra cuniculum coniunctus est, etiam mos est eum segmentum illuminationis appellare.
(2) Pars ingressus: Pars ingressus est prima pars illuminationis post ingressum in cuniculum. Pars ingressus antea pars adaptationis appellabatur, quae illuminationem artificialem requirit.
(3) Pars transitionis: Pars transitionis est pars illuminationis inter partem ingressus et partem mediam. Haec pars adhibetur ad solvendum problema adaptationis visionis rectoris ab alto splendore in parte ingressus ad humilem splendorem in parte media.
(4) Pars media: Postquam auriga per partem ingressus et partem transitionis vectus est, visus aurigae processum adaptationis ad tenebras perfecit. Munus illuminationis in parte media est salutem praestare.
(5) Pars exitus: Interdiu, auriga paulatim se ad lucem validam in exitu accommodare potest ut phaenomenon "foraminis albi" eliminet; noctu, auriga formam lineae viae externae et impedimenta in via intra foramen clare videre potest. Ad phaenomenon "foraminis nigri" in exitu eliminandum, communis consuetudo est lucernas viarias ut illuminationem continuam extra cuniculum adhibere.
Tempus publicationis: XVII Kalendas Septembres, anno MMXXII
