Kiedyś wiele komponentów urządzeń było wykonanych z metalu w celu ochrony przed zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMI), ale przejście na plastik oferuje odpowiednią alternatywę. Aby przezwyciężyć największą wadę plastiku w zakresie tłumienia zakłóceń elektromagnetycznych, czyli niską przewodność elektryczną, inżynierowie zaczęli poszukiwać sposobów metalizacji powierzchni plastiku. Aby poznać różnice między czterema najpopularniejszymi metodami galwanizacji plastiku, przeczytaj nasz przewodnik po każdej z nich.
Po pierwsze, platerowanie próżniowe polega na naniesieniu odparowanych cząstek metalu na warstwę kleju na elementach z tworzywa sztucznego. Proces ten odbywa się po dokładnym oczyszczeniu i przygotowaniu powierzchni, co przygotowuje podłoże do aplikacji. Metalizacja próżniowa tworzyw sztucznych ma szereg zalet, z których główną jest możliwość bezpiecznego przechowywania w określonym ogniwie. Dzięki temu jest ona bardziej przyjazna dla środowiska niż inne metody, a jednocześnie zapewnia skuteczną powłokę ekranującą EMI.
Powłoka chemiczna również przygotowuje powierzchnię tworzywa sztucznego, ale poprzez wytrawianie jej roztworem utleniającym. Substancja ta wspomaga wiązanie jonów niklu lub miedzi po umieszczeniu elementu w roztworze metalu. Proces ten jest bardziej niebezpieczny dla operatora, ale gwarantuje pełną ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi.
Inna popularna metoda galwanizacji tworzyw sztucznych, galwanizacja, jest podobna do osadzania chemicznego. Polega ona również na zanurzeniu elementu w roztworze metalu, ale ogólny mechanizm jest inny. Galwanizacja nie jest osadzaniem oksydacyjnym, lecz powlekaniem tworzywa sztucznego w obecności prądu elektrycznego i dwóch elektrod. Jednak zanim to nastąpi, powierzchnia tworzywa sztucznego musi być przewodząca.
Inną metodą osadzania metalu, która wykorzystuje unikalny mechanizm, jest natryskiwanie płomieniowe. Jak można się domyślić, natryskiwanie płomieniowe wykorzystuje spalanie jako medium do powlekania tworzyw sztucznych. Zamiast odparowywać metal, rozpylacz płomieniowy zamienia go w ciecz i rozpyla na powierzchnię. W ten sposób powstaje bardzo szorstka warstwa, której brakuje jednorodności, jaką oferują inne metody. Jest to jednak szybkie i stosunkowo proste narzędzie do pracy w trudno dostępnych miejscach elementów.
Oprócz wypalania istnieje metoda natryskiwania łukowego, w której do topienia metalu wykorzystuje się prąd elektryczny.
Czas publikacji: 12 sierpnia 2022 r.
